Kun je een zonsondergang opnemen zonder hier een (camera)lens op te richten?
Op geluidvannederland.nl vind ik het bewijs dat iemand dit deed, of in elk geval trachtte te doen. ‘Zonsondergang in Bokhoven’ is een audio opname van 8:08 minuten lang. De zon straalt in haar afwezigheid; te horen zijn de geluiden die zich tussen de microfoon en zon in begeven:
> fluitende vogels
> ver verkeersgedruis
> dubbele claxon (1:46)
> ondefinieerbare knal (2:28)
> dubbele claxon (5:09)
> knisperend gras (5:57)
Dat laatste – het knisperende gras – verplaatst mijn aandacht van de zon naar de geluidsjager. Hoe klinkt de geluidsjager? En maakt zijn/haar eigen aanwezigheid vaak (onbedoeld) onderdeel uit van de opnames die hij/zij maakt?
Het deed mij op verder onderzoek uitgaan > onder de naam van de auteur: ‘Klankbeeld’, vind ik naast 1433 andere online geplaatste audio opnames ook een account op een foto website. Onder het statement: “My opinion, sound recording is more beautiful than taking pictures” upload Klankbeeld fotografische bewijzen van zijn microfoon-opstelling op locatie. Een hiërarchie in onze omgang met media? – een fotograaf maakt geen audio opname van de scene die hij fotografeert en ook een landschapschilder zal in zijn atelier niet nog eens terugluisteren naar wat hij nog mist op het doek.
Kleine ontdekkingen, grote(re) vragen — genoeg om de komende weken te onderzoeken en ontdekken.
Comments are closed.