Farah Rahman

Farah’s uitgangspunt,de-constructie van gevonden materiaal kwam tot uiting tijdens haar artist residencies in Sevilla, Istanbul, Londen, Warchau, Malaga. Ze werkte met het EYE Filmarchief, Nationaal Archief en archieven van persoonlijke aard. Het materiaal verwerkt ze in live cinema performances en installaties.

De bedoeling is dat het verzamelde archiefmateriaal geladen wordt met andere intenties dan die van de originele maker. De kijker speelt een actieve rol in de constructie van het vertelde en wordt uitgedaagd om nieuwe verbanden te ontdekken tussen verschillende Europese landschappen en herinneringen. Eén van de thema’s is Rahman’s afkomst. Ze stelt verzamelingen samen van familie beelden gaat op zoek naar gemeenschappelijke en individuele betekenis van de beelden. Op de vraag wat het verhaal constitueert in European Souvenirs, dat zich situeert binnen het door Paik ingeluide culturele paradigma van het remixen, antwoordt Rahman dat er vooral nieuwe betekenis ontspringt uit de ongebruikelijke combinaties van found footage. Het her-arrangeren van schokkende beelden van gearresteerde,verzwakte bootvluchtelingen,animaties van drenkelingen,vrolijke familiefilmpjes en gelukkige vakantiegangers vertelt iets over het dubbele van grenzen. Uit de chaotische hervertelling die het project belooft te worden moet ook de complexiteit spreken die hoort bij een abstract begrip als de Europese identiteit. Die zal uit de performance zeker niet naar voren komen als stabiel. Grenzen verschuiven en veranderen, herinneringen blijven nieuwe plekken vinden en eenheid schuilt juist in verschil, in erkennen dat geen verhaal hetzelfde is. Remixen is meer dan de artistieke erfenis van het avant-garde-idee van collage. Het is meer dan de in de jaren tachtig ontstane DJ samplecultuur. Remixen is ingebed in onze cultuur en beïnvloedt de kruisbestuiving tussen communicatie,cultuur,politiek. Grenzen zijn er in die optiek om overschreden te worden.”
Bron: Edited Interview Groene Amsterdammer ‘Reizen is remixen’ artikel N.Polak

http://www.europeansouvenirs.eu/
fotograaf: Ricardo Barquin en Benito Jimenez

BEKIJK HET VERSLAG VAN DE EXPERT MEETING

Mieke Gerritzen

Mieke Gerritzen (Amsterdam, 1962) is sinds 2009 directeur en oprichter van MOTI, Museum of the Image in Breda. Gerritzen is als algemeen directeur en curator artistiek verantwoordlijk voor de visie en tentoonstellingen in het museum. Met beeldcultuur vertegenwoordigt MOTI een 21e eeuwse (hybride) kunstpraktijk waar beeldende kunst, media, vormgeving, mode, architectuur en bewegend beeld samenkomen. MOTI heeft een unieke focus met beeldcultuur en maakt daarmee het museum tot een ontmoetingsplek voor zowel hoge als lage cultuur.

Gerritzen heeft tien boeken op haar naam staan en heeft in de afgelopen zeven jaar zo’n twintig tentoonstellingen bedacht en geproduceerd. Ze is een toekomstdenker; kritisch, maar gefascineerd door technologische ontwikkelingen die de praktijk van beeldende kunst, media, theorie en vormgeving non-stop veranderen. Mieke Gerritzen is onconventioneel van karakter en houdt ervan om buiten de gebaande paden te opereren.

Mieke Gerritzen is opgeleid als beeldend kunstenaar aan de Rietveld Academie afdeling audio visueel en werkte van 1987 tot het jaar 2000 als zelfstandig grafisch ontwerper. In de jaren negentig van de 20e eeuw verwierf zij bekendheid als één van de eerste ontwerpers die voor nieuwe media gingen vormgeven. Gerritzen was als ontwerper in de jaren negentig betrokken bij de Digitale Stad, VPRO digitaal en Waag Society en behoort tot het circuit van de Nederlandse internetpioniers.
Van 2002 tot en met 2008 gaf ze leiding aan de ontwerpafdeling van het Sand-berg Instituut, de masteropleiding verbonden aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. In 2006 verscheen haar film “Beautiful World”, welke in meer dan 10 landen op diverse festivals, tentoonstellingen en biennales werd vertoond.
miekegerritzen.com

BEKIJK HET VERSLAG VAN DE EXPERT MEETING

Dirk Vis

Dirk Vis (1981) is schrijver, redacteur van literair tijdschrift De Gids en doceert aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Zie ook: www.dirkvis.net

BEKIJK HET VERSLAG VAN DE EXPERT MEETING

Arnout Hulskamp

Arnout Hulskamp, afgestudeerd aan de Faculteit Kunst, Media & Technologie van de HKU, maakte naam met zijn zelf-ontwikkelde software Open Wound, die hem in staat stelde tot het componeren van expressionistische glitch-beelden. Zijn eigenzinnige werk leverde hem onder meer een vj-residentie op in TrouwAmsterdam, als ook een lange lijst optredens wereldwijd met vele grote namen uit de vooruitstrevende electronische muziekscene.

In 2012 werd hij gevraagd voor een audiovisuele vertolking van Canto Ostinato van Simeon Ten Holt. Samen met harpiste Gwyneth Wentink en electronica specialist Wouter Snoei, speelde hij op locaties als TodaysArt, in Paradiso en het Stedelijk Museum. Hierna volgden succesvolle optredens in Moskou, New Delhi, Chicago en New York. En is de performance uitgevoerd op verzoek van de Koning op het Koningsdagconcert, dat werd uitgezonden door de NTR. Momenteel is hij op tour met dezelfde groep, met een vertolking van Terry Riley’s In C, met een speciale zelfontwikkelde projectiemethode.

Sinds 2013 werkt Hulskamp samen met Christopher Gabriel onder de naam Children of the Light. Het duo ontwerpt scenografieën en installaties waarbij ze met licht, nevel, reflecties en animaties abstracte landschappen in de ruimte creëren. Children of the Light ontwikkelden voor Darkside (Nicolas Jaar en Dave Harrington) de alom geprezen live scenografie die de hele wereld overging, en onder andere te zien was in het Concertgebouw en op Art Basel Miami. Momenteel is hun live scenografie voor Howling (Ry X en Frank Wiedemann) op tournee door Europa. Hun Installatie-werk was te zien op TodaysArt Den Haag, Todaysart Japan, Glow Next, ADE, in Het Nieuwe Instituut en in het Stedelijk Museum.

Hulskamp is als gastdocent verbonden aan de HKU. Zijn werk werd tweemaal bekroond met een Gouden Reiger
www.children-of-the-light.com
www.in-c-ode.com

BEKIJK HET VERSLAG VAN DE EXPERT MEETING

Florian Weigl

Florian Weigl (1985) is werkzaam als curator bij V2_, Lab for the Unstable Media in Rotterdam. Waar het spanningsveld tussen samenleving en technologie de context vormt voor onderzoek in de kunst en waar projecten betrekking hebben op de innovatieve kracht van kunst en cultuur in onze technologische samenleving.

Daarnaast werkt hij als curator, schrijver en adviseur binnen de beeldende kunst met een focus op het snijvlak tussen kunst en technologie. Dit heeft hij zowel binnen als ver buiten de museale context gedaan. In het verleden is hij werkzaam geweest als programmamaker/curator voor Stichting NDSM-werf waar hij werkte aan het (her)positioneren van de werf als lab voor kunst, was hij onderdeel van het team dat de culturele kelder van TrouwAmsterdam, DeVerdieping, startte en professionaliseerde en co-cureerde hij de eerst twee exposities van het FIBER festival en was hij verantwoordelijk voor het vierdaagse symposium Bright Collisions als onderdeel van het TodaysArt festival in 2012 dat uitgroeide tot een jaarlijks terugkomende verdieping van het festival.

www.v2.nl

Marloes de Vries

Marloes de Vries is curator bij Showroom MAMA. Tijdens haar studie aan de Academie voor Beeldende Vorming in Amsterdam (BA Kunst educatie) liep zij stage als kunst educator bij W139’s denkbeeldige educatie afdeling waar zij, na af te studeren in 2013, bleef werken als educator, bar manager host en andere rollen.

In januari 2014 begon ze als editor voor VPRO Dorst. Deze afdeling van VPRO  richt zich op het ontwikkelen van experimentele televisieprogramma’s, series en films samen met jonge en opkomende kunstenaars. In de zomer van 2014 was ze co-host bij Radio Komkommer: een 48 uur durende live radio uitzending van Jesper Buursink, uitgezonden vanaf de Buurtcamping in Amsterdam. Hier ontmoeten zij mede co-host Gerben Willers, welke twee weken later haar een berichtje stuurden om te vragen hoe het met haar kat ging en of ze zijn positie als curator over wou nemen bij Showroom MAMA. Nou, dat deed ze.
www.showroommama.nl

Julia van Mourik

Julia van Mourik is directeur van The One Minutes Foundation en stichting Lost & Found.
The One Minutes is een wereldwijd netwerk voor bewegend beeld. Sinds 1998 zijn er meer dan 10.000 video werken van makers van meer dan 120 nationaliteiten geproduceerd en gedistribueerd, de collectie wordt beheerd door het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Maandelijks publiceert The One Minutes Foundation een nieuwe serie van films van één minuut, die onze perceptie van en onze verhouding met bewegend beeld onderzoeken. Ze worden vertoond in musea en culturele organisaties wereldwijd.
Lost & Found, een kunstenaarsinitiatief dat sinds 1997 maandelijks avonden voor verdwaalde beelden en geluiden samen stelt. Kunstenaars, schrijvers en muzikanten laten werk in ontwikkeling zien, experimenteren of tonen werk dat (nog) niet in hun oeuvre past. Een specifiek en uniek podium voor divers en hybride werk dat in een museaal circuit geen plaats heeft.
Julia van Mourk is ook adviseur voor het Mediafonds, dat de ontwikkeling en productie van kwalitatieve artistieke programmas van de landelijke en regionale publieke omroepen stimuleert.

Julia van Mourik werd geboren in Amsterdam in de jaren zeventig, publiceerde de Vrijdagkrant in de jaren tachtig, studeerde Publiciteit & Cultuur in de jaren negentig en was stagiaire publiciteit voor de film Antonia, die een Academy Award won.
Sinds 1999 is Julia van Mourik werkzaam als redacteur en programmamaker en produceert ze beeldende kunst projecten en stelt ze programma’s en publicaties samen (IF/THEN, New Exploding Cinema/IFFR, Re-Magazine, Thinking Forward, Prijs de prijs). Ze onderzoekt nieuwe mogelijkheden voor het presenteren van hedendaagse kunst en bewegend beeld.